EEN ZWARTE POOL van Karst Woudstra
“Een zwarte Pool” door de Zeeuwse Komedie. Dat wordt dus een zwarte komedie. Met een ontroerend eind.
Het stuk start als het huwelijk van Seiffert en Lilly op z’n eind loopt. Het stel is vastgelopen in misleidende spelletjes. Het dinertje dat deze avond door hen georganiseerd wordt dreigt ook al een puinhoop te worden. Als het tweede koppel binnenkomt blijken er nog meer opgehoopte spanningen onder de oppervlakte te liggen. Alle ingrediënten voor een giftige relationele soep zijn aanwezig. Het is de zwartwerkende Poolse student die hen allen motiveert een betere versie van zichzelf op te roepen. Hij brengt een frisse blik, liters wodka en een luisterend oor.
Dankzij hem en de rake teksten gaat onherroepelijk je gevoel toch uit naar deze personen die een karikatuur van zichzelf dreigden te worden.
Karst Woudstra doet met dit stuk uit 1992 een vooruitblik op het migrantenvraagstuk: Als je van elkaar en jezelf vervreemd bent, is de buitenlandse immigrant niet de grootste bedreiging.